Przygotowanie płytek łazienkowych
Płytki łazienkowe, które ułożyliśmy na podłożu, potrzebują trochę czasu, zanim zaczniemy wypełniać szczeliny spoiną. Minimalny okres to 24 godziny. Tyle powinno wystarczyć, by zaprawa klejowa dobrze wyschła i aby fuga odpowiednio się trzymała. Zanim jednak zaczniemy fugować, szczeliny pomiędzy płytkami należy dobrze wyczyścić ze zbędnego kurzu oraz pyłu. Można to zrobić delikatnie za pomocą odkurzacza. Następnie przestrzenie pomiędzy płytkami lekko zwilżamy wodą.
Przygotowanie zaprawy
Kolejnym etapem jest przegotowanie zaprawy do fugowania. Wsypujemy ją do pojemnika z czystą wodą np. do wiadra, a następnie mieszamy ręką albo mechanicznie (ważne, by trzymać się proporcji podanych na opakowaniu przez producenta). Odpowiednio przygotowana zaprawa do fugowania będzie wolna od wszelkich grudek oraz będzie miała konsystencję gęstej śmietany. Tak przygotowaną zaprawę odstawiamy na kilka minut, a następnie ponownie mieszamy.
Wybór zaprawy
W sklepach z chemią budowlaną aż roi się od rozmaitych zapraw do spoinowania. Doświadczeni fachowcy wiedzą, która sprawdza się w warunkach łazienkowych, a którą wybrać np. do kuchni. Jeśli jednak jesteśmy laikami i nie chcemy pójść do sklepu zupełnie bez wiedzy na temat zapraw, warto dowiedzieć się, spośród jakich możemy wybierać oraz czym poszczególne rodzaje się charakteryzują.
- Zwykłe zaprawy cementowe
Sprawdzają się przede wszystkim wewnątrz pomieszczeń. Idealnie nadają się do spoinowania płytek kamiennych (oprócz marmurowych) oraz ceramicznych o niewielkich rozmiarach. Specjaliści radzą stosować je raczej na ściany i to koniecznie takie, które są równe i gładkie. Zwykłe zaprawy cementowe nie są odporne na działanie wody oraz środków czyszczących, dlatego też lepiej unikać ich w łazience (szczególnie w miejscach szczególnie narażonych na działanie wody). Zaprawy cementowe dostępne są w różnych kolorach.
- Zaprawy cementowo-epoksydowe
Są niezwykle odporne na działanie wody, dlatego też z powodzeniem można stosować je do fugowania płytek w pobliżu wanny czy prysznica. Nadają się przede wszystkim do spoinowania nieporowatych płytek ceramicznych – szkliwionych lub nieszkliwionych. Ich specjalne właściwości sprawiają, że są odporne na ścieranie, dlatego też można je stosować zarówno wewnątrz pomieszczeń, jak i na zewnątrz.
- zaprawy cementowe uelastycznione
Są bardzo uniwersalne. Można fugować nimi płytki zarówno wewnątrz pomieszczeń, jak i na zewnątrz. Doskonale pokrywają szczeliny bardzo wąskie, jak i szerokie. Nadają się do wypełniania szczelin pomiędzy płytkami ceramicznymi oraz kamiennymi (oprócz marmurowych). Zaprawy cementowe uelastycznione sprawdzają się na powierzchniach odkształconych, np. na płytach gipsowo-kartonowych, na płytach wiórowych, a także na cokołach czy tarasach. Dobrze sprawdzają się również do spoinowania szczelin pomiędzy płytkami, pod którymi znajduje się ogrzewanie podłogowe. Zaprawy cementowe uelastycznione dostępne są w różnych kolorach.
- Masy elastyczne
Są przede wszystkim do spoinowania szczelin w narożnikach ścian, w miejscu połączeń ścian z posadzką oraz w miejscu, które dzielą powierzchnie tarasów czy balkonów. Specjaliści odradzają stosowanie ich na całe powierzchnie, jednak bogactwo kolorów mas elastycznych sprawia, że z pewnością dopasujemy ich barwę do zapraw użytych na pozostałych powierzchniach.
- Zaprawy epoksydowe
Są bardzo odporne na działanie silnych środków chemicznych oraz nieustanne działanie wody, dlatego też zaleca się je do stosowania np. w basenach. Nie wchłaniają one wody ani innych substancji (np. tłuszczu), dlatego też nie trzeba wiele czasu, by utrzymać je w czystości
Nakładanie zaprawy spoinowej
Gotową zaprawę do fugowania nakładamy najpierw szpachelką na gumową packę, a następnie wprowadzamy w szczeliny pomiędzy płytkami. Czynność tę wykonujemy delikatnie, by nie uszkodzić kafelków, poczynając od ścian i na podłogach kończąc.
Pielęgnacja płytek łazienkowych
Po zakończeniu fugowania czas na czyszczenie. Nie da się bowiem fugować tak, by spoina nie ubrudziła płytek. Powierzchnię myjemy wilgotną gąbką, którą należy często moczyć i dokładnie płukać. Gąbka nie może być zbyt mokra, ponieważ mogłoby to doprowadzić do nadmiernego nasączenia spoiny. Po dokładnym oczyszczeniu płytek, należy je zaimpregnować odpowiednim środkiem.
