Zorientowanie na praktyczne i funkcjonalne wykorzystanie przestrzeni to kierunek dominujący w aranżacji wnętrz
Zdecydowanymi pionierami w tej kwestii są projektanci łazienek, którzy bardzo często mierzą się z projektami łazienek o niewielkiej powierzchni, gdzie każdy kawałek przestrzeni jest na wagę złota. Jedna z kluczowych zasad traktuje o zastosowaniu stelaży podtynkowych do umywalki oraz toalety.
O ile umywalka na stelażu to jeszcze ewentualność, o tyle podwieszany sedes to już konieczność. Pojawia się jednak konieczność wyboru sposobu zabudowy stelaża, który będzie skrywał rury kanalizacyjne oraz mechanizm spłuczki. Jaki rodzaj zabudowy wybrać i o co w tym wszystkim chodzi? O tym w poniższym artykule.
Po pierwsze lokalizacja
Podstawowe pytanie, które trzeba sobie zadać myśląc o podwieszanej toalecie, to pytanie o lokalizację. Czy umieścić sedes przy ścianie, co jest najczęściej spotykane w łazienkach. A może wykorzystać niezagospodarowany narożnik? Jeśli łazienka jest duża, to można stworzyć wyspę, w której zamontujemy umywalkę i sedes. Dzięki temu łazienka zostanie podzielona na strefy: sanitarną i pielęgnacyjną. To duży komfort, ale pozwolić sobie mogą na to tylko nieliczni.
Zabudowa lekka, czyli stelaż podtynkowy w zabudowie suchej
W Polsce najpopularniejszym sposobem montażu stelaża podtynkowego muszli klozetowej jest zabudowa sucha. Stelaż tego typu może być zamontowany zarówno do ściany murowanej, jak i ścian wyłożonych płytami gipsowo-kartonowymi. Nie ma najmniejszego problemu aby stelaż montować w lekkich ściankach działowych oraz na ścianach nośnych. Rama główna stelaża to bardzo wytrzymała stalowa rama samonośna. Podstawowymi parametrami ramy stelaża jest sztywność oraz wytrzymałość. Ma to ogromne znaczenie zwłaszcza, kiedy montażu dokonuje się w lekkiej ścianie działowej wykonanej z płyty gipsowo-kartonowej. Stelaże są specjalnie sprawdzane pod kątem obciążenia. Przeciętnie wytrzymują obciążenie do 400 kg.
Znani producenci armatury łazienkowej: Koło, Cersanit czy Roca oferują najpopularniejsze stelaże sedesowe o wymiarach: szerokość od 40 do 50 cm oraz wysokość od 82 do 120 cm. Istnieje również możliwość zamówienia stelaża innych wymiarów. Są to stelaże niestandardowe, które bardzo często wykonuje się pod specjalne zamówienie klienta. Są one nieco droższe od standardowych stelaży, których koszt kształtuje się w przedziale od 500 do 800 złotych (zobacz Geberit).
Zabudowa lekka ma tę przewagę, że można dokonać wyboru sposobu montażu
- W przypadku kiedy stelaż mocujemy do murowanej ściany, należy wykorzystać specjalne wsporniki dystansowe. Za ich pomocą mocuje się stelaż do ściany, a kołki rozporowe mocują ramę do podłogi. Istnieje jeszcze inna możliwość – podpowiadają fachowcy. Łatwiejszy i szybszy sposób polega na wykorzystaniu specjalnej szyny, którą przykręca się do ściany i podłogi. W jej ramy umieszczamy stelaż oraz mechanizm i blokujemy wspornikami. Rozwiązanie to podwyższa niestety koszty o około 250 złotych.
- Mocowanie stelaża w ściankę z płyty gipsowo-kartonowej jest stosunkowo proste. W otwór w ściance montuje się stelaż i przy pomocy wsporników montuje do ściany. Nie jest to zadanie trudne, ale w przypadku wątpliwości warto poradzić się fachowca.
- Montaż stelaża w narożniku nieco różni się od instalacji równoległej. Producenci oferują specjalnie przystosowane stelaże narożnikowe. Taki stelaż można obudować płytami gipsowo-kartonowymi, a następnie płytkami ceramicznymi.
Zabudowa ciężka, czyli stelaż podtynkowy w zabudowie mokrej
Siostrzanym rozwiązaniem w stosunku do montażu stelaża w zabudowie lekkiej jest tzw. zabudowa mokra. Różnica jest jednak zasadnicza. Stelaż w zabudowie ciężkiej można przymocować do ściany murowanej lub ewentualnie na starej glazurze. Po skończeniu całość mechanizmu należy obmurować. Wówczas stelaż osiąga swoją wytrzymałość. Fachowcy zwracają uwagę na dwa sposoby montażu.
- Pierwszy ze sposobów montażu odnosi się do montażu ramy, która oprócz mechanizmu i spłuczki nie jest niczym wypełniona. Jest to tzw. rodzaj tradycyjny. Wnętrze wypełnia się kostkami styropianowymi lub bloczkami betonu komórkowego.
- Drugi rodzaj to montaż stelaża z gotowymi blokami styropianowymi. Po otynkowaniu ścianka jest gotowa do wyłożenia płytkami ceramicznymi lub do wymalowania ładną farbą.
Toaleta wolnostojąca
Projektanci łazienek mający komfort projektowania łazienki o dużych powierzchniach polecają stworzenie wyspy w postaci ścianki, do której podwieszone zostaną umywalka oraz toaleta. Nie jest to jednak zadanie proste. Aby przygotować taką konstrukcję niezbędna jest specjalna szyna, specjalne obciążniki, płyty gipsowo-kartonowe oraz bez wątpienia fachowiec znający się na rzeczy. Podwieszona toaleta z umywalką zlokalizowane w formie wyspy tworzą swoistą granicę strefy sanitarnej od strefy pielęgnacyjnej. Warto naprzeciw wyspy umieścić wannę, wyznaczając tym samym również strefy mokre oraz strefy suche.
